ik ontdekte deze week een mooie fotoblog: sweet-flight.com

De dame in kwestie schrijft zinvolle, mooie teksten bij al even geslaagde foto’s.

ik herken veel in haar woorden – heb veel geworsteld deze laatste maanden – en het mag allemaal wel wat rustiger nu. Ademen, genieten, leren loslaten. Openstaan. Omgaan met wat was en is en komt.

misschien was al dat die onrust en dat twijfelen wel nodig. Nodig om in te zien dat het ik kleiner kan, dat de wereld groot is, en dat het leven mooi is als je oog hebt voor de schoonheid.

sinds enkele maanden ga ik weer wandelen en fietsen. Het bos. en ik besef meteen dat ik dat nodig heb: die natuur.

Er is deze plek in het bos alwaar iets heeft toegeslagen. De bomen zijn dood. In het bos betekent de dood ook leven. En de witgrijze gestalten worden omringd door groenere exemplaren. Ik hou van dat contrast en van de kadrering.

het is hoogzomer