Kou, ontbering, blootsvoets ijskoude ondergelopen wegen doorwaden en genoeglijk door bij wijlen scheenbeenhoge sneeuw ploeteren. Beter wordt het niet. “La neige illumine les bois” zegt mijn favoriete boekverkoopster. She ticks all my boxes.










Kou, ontbering, blootsvoets ijskoude ondergelopen wegen doorwaden en genoeglijk door bij wijlen scheenbeenhoge sneeuw ploeteren. Beter wordt het niet. “La neige illumine les bois” zegt mijn favoriete boekverkoopster. She ticks all my boxes.
Ook dag 10, de etappe naar Florac was van een ongelooflijke pracht. Enkele klimmetjes die beloond werden met 360°-uitzichten op een opeenvolging van bergkammen als mirages in de woestijn. De weg naar Cassagnas was dan weer een vlinderparadijs, en de b&b daar, mede uitgebaat door Tanya die 12 jaar geleden de Spaanse crisis ontvluchtte, van een hemelse rust (je zag in de ‘tuin’ op de helling de sporen van de everzwijnen die er in het jachtseizoen voorbijcrossen). Tanya, het type vrouw om voorgoed je rugzak af te leggen en een nieuw leven te beginnen … ware het niet dat ze gelukkig getrouwd was. Saint Germain de Calberte ademde al een beetje het einde (van deze trip) maar de allerlaatste etappe was toch ook weer mooi. Het bos, de stilte, een tokkende specht, een pintje met de vrienden die ik quasi dagelijks tegenkwam … en op de allerlaatste dag een resem tips van Jacques voor andere interessante wandelroutes en GR’s. Ik weet wat doen de volgende jaren 😉
Dag 10: Le Pont-de-Montvert naar Florac
Dag 11: Florac naar Cassagnas
Dag 12: Cassagnas naar Saint Germain de Calberte
Dag 13: Saint Germain de Calberte naar Saint Jean du Gard
De Mont Lozère en col de Finiels waren een hoogtepunt. Op tijd vertrokken, niet veel mensen, prachtig weer – een weidsheid en ademruimte die met niet veel te vergelijken valt. De afdaling naar Le Pont de Montvert? Dat was andere koek 🙂 ’s Avonds in een hotel waar de tijd bleef stilstaan. Maar het eten was lekker, en het uitzicht op de rivier fantastisch. Het geluid van die kabbelende stroom zorgde trouwens voor een heerlijke nachtrust. Misschien moet ik ook thuis eens een fonteintje installeren.
Dag 8: Chasserades naar Le Bleymard
Dag 9: Le Bleymard naar Le Pont-de-Montvert
Vier departementen (Haute-Loire, Ardèche, Lozère, Gard), vier streken (de Velay, de Gévaudan, Mont Lozère en de Cévennes), tientallen onooglijke dorpjes: op deze GR 70 komt zelfs de meest geënerveerde geest al snel tot rust. Kijk omhoog en je ziet roofvogels: buizerds, torenvalken, rode wouwen, zelfs een slangenarend. Kijk omlaag en je ziet een ongelooflijke rijkdom aan vlinders, bermbloemen, hagedissen en sprinkhanen. Kijk rond op ooghoogte en je ziet de schattigste koeien (Aubrac) en de mooiste landschappen.
Dag 6: Cheylard L’Evêque naar La Bastide-Puylaurent
Dag 7: La Bastide-Puylaurent naar Chasserades
Grote tassen koffie bij het ontbijt. Landschappen die dagelijks veranderen. Verrijkende gesprekken en ontmoetingen met andere randonneurs. Ruimte ervaren, elke seconde je ogen uitzien: weidse vergezichten, kronkelende boswegen, schilderachtige dorpjes. Pijn verbijten (10 dagen met een spierscheur, dat wringt). Open staan – voor alles. Mensen, geluiden, geuren, klanken, smaken, indrukken. Oprecht onder de indruk zijn. Niet romantiseren maar ook niet dramatiseren, geen noemenswaardige hoogtes of laagtes – meer op het ritme. Van mezelf, van de natuur, van de tijd op het ritme van de natuur. Naar de stilte luisteren. De wind, de krekels, de vogels. Het hoofd en het hart helemaal vrij. Ik denk dat ik verkocht ben. Aan la marche. Wandelen. Water en jezelf zijn. En een goed paar ogen om de bewegwijzering te volgen natuurlijk ;).
Dag 1: aankomst in Le-Puy-en-Velay
Dag 2: Le-Puy-en-Velay naar Le Monastier-sur-Gazeille
Dag 3: Le Monastier-sur-Gazeille naar Le Bouchet Saint-Nicolas
Dag 4: Le Bouchet Saint Nicolas naar Langogne
Dag 5: Langogne naar Le Cheylard L’Evêque
Wederom zalige wandeling in het Zoniënwoud, vooral het licht was prachtig.
Vandaag was misschien wel de mooiste wandeling in het Zoniënwoud. Prachtige blauwe luchten, sneeuw, koud maar niet te koud, en de ondergrond lekker bevroren. Veel ongekende, nieuwe paden, en feeërieke taferelen. Bovendien had ik het bos helemaal voor mij alleen. Hoewel …
Samengevat: heerlijke wandeling, zo mogen er nog volgen.
Grijs en miezerig vandaag, maar in de natuur valt er altijd iets te beleven … Regenmist, zwanen en helemaal op het eind: een snoezige verrassingsgast.