Een streek die zich niet laat doorgronden op een weekendje. Dag 1 was een miserabel wandeldagje – verloren lopen, stof en asfalt slikken, geleuter moeten aanhoren in cafés, verstrikt raken in woekerende braambessen en netels – en dat alles onder een genadeloze zon. Maar dag 2 was het tegendeel: lush green, goudkleurige koornvelden en weldadig verfrissende bossen. Op ’t eind speelde ik mijn wandelkaart kwijt en wist ik niet goed of ik daar nu blij of triest om moest zijn. Van Mariembourg naar Frasnes naar Nismes naar Couvin naar Frasnes naar Nismes naar Mariembourg. Tussen fonderie en fondry, Eau Noire en Eau Blanche, puntgevel en herenboerderij. Toch nog eens teruggaan denk ik, maar nooit meer in hoogzomer.