Genesteld tussen zee en bergen, met prachtige uitzichten op de Adriatische zee en de grillige, groenbeboste bergketen Ucka. Een feest voor de geest en de ogen. Soms een beproeving voor het lichaam, aangezien je eerst op korte tijd 400 m moet stijgen langs gehuchtjes vooraleer het bos te bereiken Maar eens je daar bent, zit je wel op de autostrade van het wild, met tal van sporen van everzwijnen en reetjes. Zoelplekken ook, als je even afdwaalt, dieper het bos in. Ervaren hoe bossen ook donker, dreigend, onheilspellend kunnen zijn. Maar dan een wildcamera spotten en weten dat je wel degelijk spoorzoekerstalent hebt. Er leven hier beren naar het schijnt. Al is het waarschijnlijker dat een bijennest je fataal wordt.

Het appartement is een geschenk uit/in de hemel. Elke avond en soms ’s ochtends maakt een familie reetjes haar opwachting. Er lopen twee katten rond. Er is een oudere man, wschlijk de conciërge die de hele dag doet alsof hij in de weer is. Het weer langs de bergflank verandert elke minuut. En ook onweer met bliksem en donder boven de oceaan was al mijn deel. Love this place