Heerlijke wandelingen op de beboste flanken van Spa, het bronnengebied. Redelijk wat mij onbekende paadjes gedaan. Een prestatie! En verbaasd zijn hoe het in donkere bossen met groen mos, die er zo lieflijk uitzien en normaal gezien een gevoel van geborgenheid geven, dan toch ineens berekoud kan zijn, zeker als je zonder handschoenen fotografeert – de zegen van de zon zien lonken een eindje verderop.

Twee reetjes gezien – als ninja’s in de struiken, om ze dan fluks een open strook in het bos te zien overcrossen. Die aanzet, dat springende lopen op hun lange, elegante poten … Hemels. Maar ook de ijsdraadjes aan de bomen, de weldadige stilte op een bepaald strookje bos, de bedrijvigheid van de meesjes, het eekhoorntje dat zich met zijn staart bedekte om het warm te krijgen of te houden … Een tijdelijke pose, in mijn opgemerkte aanwezigheid. Want bewegen is de boodschap bij deze temperaturen – een optie die de vogeltjes en diertjes vol overgave beoefenden. En al was het maar met mate: natuurlijk ook de eerste sneeuw gezien. Genieten!