Acht reetjes gezien maar minstens evenveel plezier beleefd aan de huppelende eekhoorntjes en de blauwe reiger die majestueus over het water scheerde. Welk een delicate kleurenpracht.

Het bos bereidt zich voor op de lente. Het water is overvloedig aanwezig. De bomen dragen nog geen knoppen, de bodem is bezaaid met bruinzwarte beukenblaadjes. Maar de glorende blauwe lucht, de zachtere temperaturen: ze dragen een belofte in zich. Zelfs in deze kale omgeving lijken de reetjes te verdwijnen in het decor. Nu eens hun silhouet, dan weer hun witte poep: dankbaar dat ik ze wederom mocht spotten.