Vertragen. De lente hangt misschien in de lucht, het bos is nog kaal en kleurloos. Weinig beschutting voor mens en dier. Hier en daar zie je al een vers muizengaatje. Een buizerd vliegt loom op, cirkelt zacht. Waar zijn de eekhoorntjes, de vossen? Zo nu en dan het sierlijke, kwetsbare silhouet van enkele ganzen in de lucht.

Het appartement voelt vertrouwd. Een centrale plaats voor het bed. Lange haren in de zetels, die soms blijven kleven aan een boek of gsm. Wit, zwart, kastanje. Zelfs in de propere douche slingert nog een haar. Een madeleine naar vriendinnen van weleer. Verstopte doucheputjes. Vervaagde namen als Caroline, Inge.

Het meest Ardense geluid is ongetwijfeld een ronkende kettingzaag. Ergens onbestemd, galmend in de vallei. Rustgevend. Net als de diepere petroleumklank van een motorrijder in de verte.

Het blijft een zekerheid in het bos: dacht je iets te zien bewegen, dan is dat ook zo. Ik ga even door de knieën in dit dichtere stukje woud en zie een bruin silhouet, denk eerst: een everzwijn. Betoverende reeënogen vatten mijn blik. Ze draait zich snel om, huppelt weg. Volstrekt onhoorbaar.

Ik volg een begroeid padje en kom uit bij een relatief jonge aanplant, hoogstens drie vier jaar. Een sinaasappelschil, gesneden als een verjaardagsslinger, trekt mijn aandacht. Wie in godsnaam schilt een appelsien op deze manier? Resten van een vuurtje met brokken aluminiumfolie. Iets verderop vind ik een met mos begroeid dierlijk overblijfsel. Een gewei misschien? Maar het houdt geen steek … De halve maanvorm spreekt tot de verbeelding, esthetisch verantwoord is het wel.

‘Il est passioné – et donc il est passionant.’ Mijn favoriete boekhandelaarster lacht. Ze heeft het over een boswachter die ik eens zou kunnen interviewen. Haar winkel is helemaal veranderd. Klein, donker. Ze troont me mee naar het privégedeelte dat ze heeft ingepalmd. Haar schrijftafel. De geïllustreerde Larousses van vorige eeuw. Haar collecties Duitsers die haar dierbaar zijn. Boeken waar je niet blij van wordt. Omdat ze het gevoel van verbanning of oorlog willen overbrengen op de lezer. Ze zegt dat ze haar openingsuren weeral heeft geminderd. Ze is moe. Ik zeg het haar niet, maar maak me een beetje zorgen. Hoeveel hoofdstukken telt de winkel nog?

Ik heb geen zin om rond te hossen in de bossen vandaag. Vertragen. Ik lees over de Oekraïnecrisis van 2014. Wissel af met het boswachtersverhaal van Benjamin Nollevaux. Ik voel hoe het oude verdwijnt, hoe ik een hoeder word zonder herinneringen. Langzaam lonkt de lente.